Zijn beixo’s redden het leven van Rolf de Vries
“Ik heb een beixo Compact uit jullie beginjaren, een beixo Compact Electra en nog een tweede beixo Compact. Ik was destijds op zoek naar een vervoermiddel waarmee ik mij snel kon verplaatsen en dat gemakkelijk te combineren was met OV en auto. Alles waarmee ik bekend was had het net niet. Kleine wielen, zadel niet hoog genoeg te zetten waardoor het een kinderfiets lijkt en de zithouding niet goed is, ketting met het nodige onderhoud en risico dat ik mensen in OV of auto’s van collega/werkgever bevuil, etc. “Zou er geen vouwfiets zijn die fiets als een gewone fiets, maar alles te bieden heeft wat ik wens?” dacht ik. Ik googelde voor de aardigheid eens vouwfiets, 20″ cardanas en jawel hoor, BINGO. beixo had precies wat ik zocht en zowaar een dealer in de buurt. Vervolgens was het zien, proberen en kopen. 7 versnellingen. Een plaatje. Hoewel meestal veel meer, loopt deze fiets nog steeds minimaal 6.000 km per jaar. Probleemloos. De fiets heeft nauwelijks onderhoud nodig. Remschoentjes verwisselen, een nieuw bandje erop, versnellingen eens bijstellen en wat kabels vervangen. In de winter geen last van pekel, geen kettingonderhoud. Super!
Mijn vrouw wilde geen fiets met ondersteuning. “Dat is voor bejaarden”. Door een lichamelijk euvel wordt zij echter soms plotseling overvallen door vermoeidheid waardoor haar actieradius steeds kleiner werd. Op een dag is zij met moeite en met de nodige tussenstops met haar gewone fiets thuisgekomen en zat zij flink in de put. De dealer gaf mij een beixo Electra mee om te proberen. Mijn vrouw hield de boot af, maar op mijn aandringen gingen wij dezelfde tocht maken als waarop zij eerder was vastgelopen. Ca. 25 kilometer. Wij waren de bebouwde kom van ons dorp nog niet uit toen ik wist dat beixo nummer 2 besteld kon worden. Je zult begrijpen dat ik stevig heb moeten werken om haar de hele rit bij te houden met mijn beixo zonder ondersteuning.
Tja, toen deed zich de situatie voor dat een tweede beixo Compact voor mij wel handig was, zodat ik op twee locaties altijd een fiets had staan. Dat werd beixo nummer drie in ons gezin van twee personen.
Mijn vrouw berijdt de Compact Electra en ik de twee gewone Compacts. Thuis worden ze vrijwel dagelijks gebruikt voor woon/werk, boodschappen, bezoekjes, recreatief ritje, etc. Tijdens onze kampeervakanties gaan de fietsen mee. Mijn auto van 28 jaar oud gebruik ik sporadisch. Voor de zekerheid gaat er een beixo mee voor het geval de auto mij laat staan. Ik kan eigenlijk concluderen dat de aanschaf van de beixo’s voor ons in de categorie beste investering valt. Wij hebben er veel plezier van, maken er veel mee mee en leggen met veel mensen contact. Ik zie ze dan met een schuin oog zoeken naar de ketting. Als ik dan met een knipoog zeg “tja, waar is die ketting toch?” dan heb ik weer een leuk gesprek.
Normaal gesproken fiets ik zo’n 2 x 20 kilometer per dag op een beixo Compact om mijn werklocaties te bereiken i.c.m. OV of collega’s die mij ergens oppikken. Aangezien de trein nogal eens verstek laat gaan, of er geen trein meer rijdt, fiets ik met enige regelmaat ook stukken van 45 kilometer aan één stuk om ’s avonds toch weer thuis te kunnen komen. Heerlijk!
Met name in de trein krijg ik veel vragen over de fiets. Je ziet allerlei vouwfietsen. Hele compacte die dan toch weer niet fietsen als een gewone fiets en hele gammele. ik vertel dan mijn verhaal. Vervolgens zie ik de mensen dan een tijdje later terug met ……. inderdaad een Beixo en een lach van oor tot oor.
Dan nog iets heel bijzonders en persoonlijks. Iets wat je normaal gesproken niet zo snel deelt met iemand die je niet kent, maar wat wel bij mijn Beixo hoort. In 2018 heb ik op mijn Beixo een hartinfarct gekregen. Niet door de Beixo, maar door een, naar achteraf bleek erfelijke belasting/minder gezond verleden. Ik ben gewoon nog kalm doorgefietst naar mijn werklocatie omdat ik niet onderkende wat er aan de hand was. Een collega herkende de symptomen en sloeg alarm. Ik belande op de operatietafel voor een hartkatheterisatie. Daarbij werd een volledig afgesloten dominante kransslagader geconstateerd die niet te passeren was. Dat zou een open hartoperatie betekenen. Al die tijd was ik volledig bij kennis. Gelukkig zag men tijdig dat mijn lichaam in de loop der jaren zelf omleidingen heeft gemaakt in de vorm van kleine bloedvaten die min of meer parallel met de geleidelijke afsluiting van de kransslagader zijn gevormd. Dit heet een collateraal. Mijn situatie is vervolgens besproken door een universitair ziekenhuis, waarbij is vastgesteld dat de zelfstandig gevormde collateraal volstaat. Ik mocht daarna meteen naar huis. Volgens de specialisten is mijn geluk een gezonde levensstijl geweest. Door het intensief gebruik van mijn Beixo was mijn conditie super en werd het lichaam dagelijks door de lichamelijke inspanning geprikkeld wat heeft bijgedragen aan de vorming van de achteraf noodzakelijk gebleken zelfstandig gevormde omleidingen. En jawel, ik fiets nog steeds met veel plezier op mijn beixo’s. De beixo is dus echt meer dan een vouwfiets voor ons, zowel voor mijn echtgenote als mij.
Gefeliciteerd met jullie 15-jarig jubileum en veel succes voor de toekomst gewenst!”
